نسيم محبت يار

1)      گاهی به عنوان سجاده نماز ، رزمنده ها استفاده میکردند.

2)      بیشتر وقتها سفره غذای رزمنده ها نیز بود.

3)      دم دست ترین باند و زخم بند برای زخمیها بود.(وقتی امدادگر می رسید اگر باند زخم نبود، محل جراحت هر رزمنده زخمی رو با چفیه خودش می بست یا اگر دست و پای کسی میشکست با چفیه آتل بندی میکردند..{معمولا رزمنده ها چفیه خود رو تمیز نگه میداشتن})

4)      به عنوان بهترین کولر قابل دسترس در مناطق بود.وقتی خیس بود و به سوی خلاف جهت باد ،بهتر از کولر گازی عمل می کرد.(البته بیشتر به نحوه کار کولرهای آبی شبیه بود.)

5)      وقتی قرار بود رزمنده ها کارهای سنگین انجام بدهند به دور کمر می بستند .(دستمال قدرت!)

6)      وقتی دشمن بمباران شیمیایی می کرد در نبود ماسک ضدگاز چفیه خیس بهترین عملکرد محافظتی را داشت.

7)      در مراسم ها و عزاداری ها به خصوص در ماه های محرم و رمضان به جای دستمال اشک رزمنده های اسلام استفاده میکردند.

8)      گاهی هم بقچه و ساک دستی رزمنده ها بود.

9)      چفیه رزمندگان گاهی جای زيرانداز در هنگام استراحت و ملافه در هنگام خواب استفاده میشد.

10)  چفيه در هنگام شناسايي منطقه و ...به عنوان نقاب استفاده مي گشت.

11)  در مناطق جنگی به عنوان پیش بند آرایشگاه های صلواتی مورد استفاده بود.

12)  اگر نیاز به صافی و تصفیه آب بود از چفیه هم استفاده میشد.(البته سعی بر این بود که چفیه تمیز باشد!)

13)  اگر غذای گرم در دسترس بود به عنوان دستگیره برای برداشتن ظرف غذای داغ استفاده میشد.

14)  اگر رزمنده ای اسیری رو میگرفت به عنوان دستبند و چشم بند از چفیه استفاده میکردند.(البته باید از گره زده چفیه مطمئن میشدند!)

15)  در هوای سرد ، به خصوص در سرمای کوهستان های کردستان برای جلوگیری از سینوزیت مفید بود.

نظرات شما عزیزان:

نام :

آدرس ایمیل:

وب سایت/بلاگ :

متن پیام:

نظر خصوصی

 کد را وارد نمایید:

 

 

 

عکس شما

آپلود عکس دلخواه: